Kelopak membiru dengan remang panorama berkias cakrawala, memutih senja telah bertaruhkan segumpal rindu terbuai nasib nan lara. Fatamorgana bersambung, sesejuk bening embun tak lagi damai yang bersahaja dalam lingkar keindahan pena.
Tercipta helaian mimpi, bergejolak laksana selaksa rasa bergemuruh yang mengulung imajinasi hingga tangisan ombak tak mampu berkawan perasaan.
Ini dengki, sahabat! Atau mereka tak lagi tulus memancarkan keindahan puisi-puisiku.
Aach, jangan lagi ditanya! Ini takdirku.
